Σε στυλ νουάρ

   The Lady from Shanghai (1947)- Orson Welles 

Και ένιωθα τα χείλη σου ζεστά και σαστισμένα ν’ανασαίνουν πάνω στο χέρι μου.
“Μην φύγεις…”, σου ψέλισσα μέσα από τη ζαλάδα του ύπνου μου.
“Δεν φεύγω…”, μου απάντησες σιγάνα χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου.
Και ύστερα σαν βρέφος σε κράτησα από τον αντίχειρα, όπως πάντα.

Αυτό ζητούσα.
Την εμπιστοσύνη. 

Ωστόσο και εκείνη 

έπεσε θύμα 

του συναισθηματικού σου καιροσκοπισμού. 

Η ατομοκρατία είναι τρομοκρατία.

Ελένη.Μ