Jazz

Charles Lloyd Quartet - Caroline No

Ελένη.Μ

the love that can (not) be

Now i no longer trust these eyes of mine

The heart must speak to me

In tongues of forgotten voices

In cosmic energy

So that i can see the heavens are merely illusions...

Ελένη.Μ 

Εκρήγνυμαι (μαζί σου)

A short story of how a heart can explode,

with or without love,

your choice. 

Ελένη.Μ

L'agréable

Le Contrabassist... 

Αγαπώ τα χέρια σου που σαν νότες μπαίνουν μέσα μου.

Γιατί είσαι στο Παρίσι και έρχομαι να σε βρω. 

Ελένη.Μ 

Για τις έρημες καρδιές...

                 Haig Yazdjian - Η έρημος

Φταίει η ερημιά

φταίει η έρημος

φταίει η τόση αμμουδιά

Που όλο αλλάζει μορφή στα βουνά

Κι όσο περπατώ

τόσο πουθενά

μόλις πλησιάζω εγώ

ό, τι αγάπησα φεύγει μακριά

νύχτα, νύχτα

πέσε νύχτα να μην βλέπω

μες στα μάτια του την ξενιτιά

νύχτα, νύχτα

κείνος που ήτανε δικός μου

έγινε του κόσμου

η ερημιά...

φταίει η ερημιά

φταίει η έρημος

Που όταν φτάνω στο νερό

Δεν έχω δίψα σαν πριν να το πιω

Κι όλο περπατώ

Κι όλο στην αρχή

φταίει που μέσα μου η ψυχή

Είναι χωμάτινη, είναι από γη....

Ελένη.Μ 

Με εκείνον, για εκείνον

                                        In The Mood For Love

Ελένη.Μ 

Κάτι πάει να γίνει

Θυμήσου, σώμα. 

Ελένη.Μ

Τετάρτη βράδυ

Έτσι να είναι το φιλί,

αργόσυρτο.

Να μην θέλουν να λιώσουν

τα παγάκια από το ποτό 

στο στόμα μου.

Ελένη.Μ 

Περί λουλουδιών και θυμάτων

Ο έρωτας γεννά ζωή πεινασμένος σαν θάνατος
κι όλα έλκονται, όλα στροβιλίζονται
όπως οι πλανήτες κι οι δορυφόροι.
Μονάχα τα λουλούδια υποφέρουν
από Άνοιξη και χώμα στέρεο·
φουντώνουν, ευωδιάζουν, φλέγονται
κάτω από τον άσπλαχνο ήλιο.
Παντού γύρω μελλοντικά πτώματα υγρά
και πέταλα μάταια.
Κι είναι οι πιθανότητες εναντίον μας 
Στρατιώτης σ'ενα πόλεμο εκ προοιμίου χαμένο
γιατί μου δώσαν' πόδια αντί ρίζες.

Houston, we have a problem !

Well said. 

Ελένη.Μ 

Για εκείνον

"Εγείραν τα κλωνάρια μου"

...ωχ μικρό μελαχρινό... 

Ελένη.Μ 

Σε έχω δει γυμνή

"The power of Silence", 1979, C.C 

Σε έχω δει γυμνή,

όταν οι ρώγες σου καυλώνουν 

μπροστά στο φως της λάμπας,

καίγεται και αυτή μαζί μας. 

Σε έχω δει γυμνή, 

όταν μου δίνεσαι με ανοιγμένα σκέλια 

σαν κόλπος που σκάει το κύμα,

εκεί ξεβράζομαι σαν χέλι, 

πάνω στα φύκια σου, 

αφήνω το σάλιο μου.

Σε έχω δει γυμνή, 

όταν λυσσομανάς από πάνω μου,

σαν φύλλο που κάθεται όρθιο, 

τελευταίο μοσχολέμονο (εσύ). 

Σε έχω δει γυμνή,

όταν αφήνω δαγκωματιές στο λαιμό σου,

σαν λύκος που κατασπαράζει τη λεία του.

Σε έχω δει γυμνή, 

όταν ψάχνεις την αγκαλιά μου,

όταν χαϊδεύεσαι στα σεντόνια σου

που μοσχοβολάνε γιασεμί.

Σε έχω δει γυμνή, 

όπως δεν σε έχει δει κανείς μέχρι τώρα, 

γιατί αγάπη μου ξέρω πως δεν σε νοιάζουν 

αυτά που μόλις έγραψα 

επειδή δεν με έχεις αφήσει ακόμη να δω 

γυμνή την ψυχή σου 

και όταν την δω 

θα την ντύσω με τη δική μου. 

Ακόμη ντυμένη είσαι;

Γδύσου. 

Έρχομαι. 

Ελένη.Μ, απάντηση: Έλα...  

Αυτό δεν είναι γραμμένο από την Ελένη.Μ 

Πάρε τα δώρα

Πάρε τα δώρα της ψυχής σου να 'ρτεις.

Σου ετοίμασα τη μαύρη κάμαρά μου.

Στον κήπο μου αρρώστησεν ο Μάρτης,

και αρρώστησεν ο Μάρτης στην καρδιά μου.

Πάρε του πόνου σου τη σμύρνα κι έλα.

Όλα θε να σ' αρέσουν· έχω κόψει

το ρόδο, στο παράθυρο, που εγέλα

την αυστηρή μου βλέποντας την όψη.

Πάρε απαλά τον οίχτο σου, να φτάσεις,

και πάρε του καημού σου τη γαλήνη.

Στα μάτια μου το χέρι θα περάσεις,

το βραδινό μου δέος για ν' απαλύνει.

Κ. Καρυωτάκης - "Νηπενθή"

Ο πολύτιμος χρόνος των Ώριμων

Mário Raul de Morais Andrade 

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση. Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά. Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει. Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες. Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους. Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους. Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα. Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται… Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα… Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση. Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους. Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους. Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους. Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια. Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή. Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων… Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή. Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει. Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’ όσες έχω ήδη φάει. Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου. Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»

Ο Ιχθύς των χρωμάτων

Οι εξαναστάσεις των χειλιών μας

σπαράζουν μες στα νεφρά μας,

στη συνάφεια

της αποκτηνωτικής απορρόφησης.

Ελένη.Μ 

Τα χρόνια θα μας λιώσουν
κι αν μένει κάτι εδώ
θα ‘ναι το φως που είχαν οι μέρες πριν τελειώσουν
μόνο το φως.

"Πέρασμα" - Αλκίνοος Ιωαννίδης

Συντονισμένοι στην ίδια συχνότητα

Red- Jackson Pollock 

Με βρίσκεις στον υπέρηχο της καρδιάς σου

και εγώ στον υπόηχο του μυαλού σου,

σε μια τριαδική υγρή μορφή σκανδάλου. 

Σκυρόδεμα, αγκάθια και μαλαχίτες,

οι δονήσεις μας τραντάζονται 

στους δίσκους των 69 στροφών. 

Ελένη.Μ 

H2Over ?

Δεν θέλω να φύγω από το όνειρο 

και το όνειρο είναι υγρό

είναι στοιχείο του νερού, 

(ό)νε(ι)ρο.

Καταναλώνουμε ημερήσια λίτρα αγάπης,

διψάμε άλλωστε.

Πόσα υγρόληκτα μπορεί να διαθέτει το όνειρο μαζί σου; 

Ελένη.Μ 

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις

Ελένη.Μ