Ηπειρώτικο

Σ' ένα γεφύρι πέτρινο

θα χτίσω την καρδιά μου,

όταν περνάς τον ποταμό

ν' ακούς τον αναστεναγμό

και τα παράπονά μου.

Το δέντρο κρύβει το πουλί,

τ' αγρίμι τ' άγρια δάση

και συ αγρίμι και πουλί

ό,τι γυρεύεις στη ζωή

το έχει προσπεράσει.

Σ' ένα λευκό πουκάμισο

θα ράψω τα φτερά μου,

όταν διψάς για ουρανό

να το φοράς και να πετώ

μέσα στα όνειρά μου.

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος

Μουσική: Μίλτος Πασχαλίδης

Υγ: Πρέπει να επισκεφτείς οπωσδήποτε το κανάλι του Μάνου Ορφανουδάκη, πατώντας εδώ .

Προσευχή ενός υποκριτή

 Είμ' εδώ κάτω χρόνια ακίνητος κι απ΄τη ζωή προστατευμένος.

Δίχως απρόσμενους κινδύνους

-ευνοημένος των συγκυριών-

αλάνθαστος κι ευγνώμων.

Μα εσύ που τόλμησες

κι έχεις ακόμα τα σημάδια από την πάλη στο κορμί σου,
Εσύ που φύτρωσες στο βράχο

κι ανάμεσα σ' ανθρώπους άνθισες κι εμαράθεις,
Tο δρόμο δείξε μου στ' αγκάθια
να βαδίσω, να εξιλεωθώ.

Ο πιο μεγάλος φόβος·  

Την ύστατη στιγμή, μην παραδώσω 

ψυχή άτολμη και σώμα άφθαρτο.

Στο νησί

Σ’ εκείνο το νησί κοιμήθηκα

Ονειρεύτηκα την γαλήνη

Και η θάλασσα ψιθύριζε την νιότη

Πριν το φεγγάρι ανατείλει.

Κάτι τέτοιο σαν να έπλασα

Με ένα μυαλό χαμένο

Σε δωμάτιο με στολισμένους τοίχους

Πριν με βρεις κάποιο βράδυ ζαλισμένο.

Να θυμηθείς γιατί βλέπω τα νησιά

Που κάποτε βλέπαμε μαζί,

Γιατί ακόμα χαζεύω τ’ άστρα

Που ξέχασες πριν φύγεις.

Τώρα που ήρθες θαρρώ θα σηκωθώ

Να περπατήσω έξω.

Απλά να μου κρατάς το χέρι

Γιατί κύμα σηκώθηκε στο νησί

Και φοβάμαι πως αντί να βραχούμε

Θα πνιγούμε σε ένα όνειρο.

Μίνως Σκουντάκης