Dedication

Μικρέ Φωτεινέ Πρίγκηπα,
ποιός σε άφησε μονάχο
να περιπλανιέσαι
σαν ξέμπαρκος άστεγος
ανάμεσα στους αστερισμούς;
Εκεί κι εδώ
σκορπάς ροδοπέταλα
μιας ματαιόπονης αγάπης.
Ποιος τάχα να μαζέψει
τους σπόρους του έρωτά σου;
Σπαρτά χρυσίζουν στο πέρασμά σου
κι εγώ πονηρή αλεπού
καιροφυλαχτώ να βρω
τ'αντικλείδι του νου σου.
Έτσι απρόσμενα
θα έρθω ακάλεστη στα ονείρατά σου
και θα διαβώ απ'τη σκέψη σου.
Μικρέ Φωτεινέ Πρίγκηπα,
γίνε σηματοδότης μου
να φυτρώσει
κάθε αγκάθι
της λησμονιάς μου.

Ελένη Μ.

Το παραπάνω ποίημα γράφτηκε από μια παλιά συμμαθήτρια και καλή φίλη, την Ελένη. Ένα πρόσωπο που εκτιμώ πολύ και κάποιες φορές βαραίνω με τις δικές μου σκοτούρες, κυρίως γιατί θεωρώ πως αξίζει να τις μοιραστώ μαζί του.

Σ'ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση και το όμορφο mail που έλαβα.