Το γάλα

"... Έτσι, στα καλά καθούμενα, όπως τους βλέπεις να περπατάνε ή να κάθονται να πίνουν τον καφέ τους. Όπως τρέχουν βιαστικά ή όπως στέκονται έξω από το περίπτερο να κοιτάξουν την κρεμασμένη εφημερίδα. Όπως ψωνίζουν πατάτες απ' το μανάβη ή νεκρά ψάρια από το ψαράδικο. Όπως στέκονται στην ουρά στις τράπεζες ή έξω από την εφορία. Σαν χαιρετιούνται από μακριά, σαν κάνουν χειραψία από κοντά, σαν κάθονται στ' αμάξια τους μέσα κλεισμένοι, στο σινεμά, σα βγάζουν εισιτήρια για το γήπεδο, στα σπίτια τους καθώς ζητάνε τις παντόφλες τους, καθώς απλώνουν μια μπουγάδα, καθώς γυρίζουν με τις σακούλες τα ψώνια και σκύβουν ν' αγκαλιάσουν το παιδί τους... Τους βλέπεις έτσι στα ξαφνικά... να καίγονται!

Υγ1: Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από το θεατρικό έργο "Το γάλα" του Β. Κατσικονούρη. Ίσως υπήρχαν πολύ πιο έντονες σκηνές τις οποίες θα μπορούσα να διαλέξω για την ανάρτησή μου και η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα με την επιλογή. Είναι όμως αργά και αδυνατώ να δακτυλογραφήσω μεγαλύτερο απόσπασμα. Από την άλλη μεριά η παραπάνω σκηνή μπορεί ευκολότερα να σου εξάψει την περιέργεια και να μπεις στη διαδικασία να διαβάσεις ή να παρακολουθήσεις κάποια θεατρική παράσταση ή ακόμα και την κινηματογραφική εκδοχή. Προσωπικά στο συνιστώ ανεπιφύλακτα!
Υγ2: Αρκετές μέρες μακριά από τον αστεροειδή μου και η κατάσταση εδώ πάνω είναι τραγική. Οι αυξημένες απαιτήσεις της σχολής μου αφήνουν ελάχιστο, ή τουλάχιστον όχι τόσο όσο εγώ θα ήθελα, χρόνο για να ασχοληθώ με το blog. Δεν ανησυχώ, όμως. Ακόμα και μια ανάρτηση το μήνα με αναζωογονεί και   μου υπενθυμίζει το λόγο για τον οποίο αποφάσισα να ξεκινήσω αυτή την προσπάθεια!
Υγ3: Μην δοκιμάσεις ποτέ pH-μετρικό χαρτί! Έχει απαίσια γεύση και μπορεί να σου προκαλέσει αλλεργία. Ξέρω εγώ...