Βαθύς Σεπτέμβρης

 "Autumn Garden", Van Gogh

Για την απουσία σου,

που θα σε ζητώ απεγνωσμένα,

όπως η γη που ανοιγεί σαν μήτρα

ζητώντας μια σταγόνα ανάσας.

Έτσι θα σε προσμένω

γεννοβολώντας

παρουσίες σου.

Νιώθω την ανάσα σου,

νυχτερινό ποτό και καπνός 

ξεφυσούν τον έρωτά σου

στο τελευταίο μπαρ

της ξεχασμένης πολιτείας.

Κι εγώ σαν κατακάθι 

γεμίζω στάχτη 

το τασάκι με τ'αποτσίγαρά σου.

Ο Μπρέχτ στη βιβλιοθήκη σου

μου κλείνει το μάτι 

πως έχω να κάνω 

με δυσκολοκατάχτητο πνεύμα.

Τα ψυχικά φορτία

έγιναν 

αφόρητα.

Ελένη.Μ