Ο Ακατανόμαστος

Samuel Beckett

"Όμως τι τέλεια γαλήνη, αν εξαιρέσεις το παραμιλητό, τρίχα δε σαλεύει, και τι μ'αυτό, είναι ύποπτη, η γαλήνη πριν απ'τη ζωή, όχι, όχι όλον αυτόν τον καιρό, είναι κάτι σα γλίνα, τι ωραία που είναι εκεί μέσα, τι ωραία που θα'ταν, χωρίς αυτό το θόρυβο, είναι η ζωή που θέλει να μπει μέσα, όχι, που θέλει να βγάλει αυτόν έξω, ή είναι μικρές φυσαλίδες που σκάνε, ολόγυρα, όχι, δεν υπάρχει αέρας εδώ, ο αέρας είναι για να σκας, το φως για να κλείνεις τα μάτια, να που πρέπει να πάει, εκεί που δε σκοτεινιάζει ποτέ, μα ούτε κι εδώ σκοτεινιάζει ποτέ, όχι, εδώ σκοτεινιάζει, είναι σκοτάδι, το γκρι το κάνουν αυτοί, με τις λάμπες τους."

Σάμουελ Μπέκετ, Ο Ακατανόμαστος, Ύψιλον/ Βιβλία, σ. 138-139