Προσευχή ενός υποκριτή

 Είμ' εδώ κάτω χρόνια ακίνητος κι απ΄τη ζωή προστατευμένος.

Δίχως απρόσμενους κινδύνους

-ευνοημένος των συγκυριών-

αλάνθαστος κι ευγνώμων.

Μα εσύ που τόλμησες

κι έχεις ακόμα τα σημάδια από την πάλη στο κορμί σου,
Εσύ που φύτρωσες στο βράχο

κι ανάμεσα σ' ανθρώπους άνθισες κι εμαράθεις,
Tο δρόμο δείξε μου στ' αγκάθια
να βαδίσω, να εξιλεωθώ.

Ο πιο μεγάλος φόβος·  

Την ύστατη στιγμή, μην παραδώσω 

ψυχή άτολμη και σώμα άφθαρτο.