Το επίγραμμα

Περιμένεις πάνω από το τηλέφωνο

Παρόλο που γνωρίζεις ότι δεν θα χτυπήσει

Κάθεσαι δίπλα από μία πόρτα

Που ξέρεις ότι δεν θα ανοίξει

Το γιατί μάλλον το έχεις ξεχάσει

Μόνο το “ποιά” είναι που θυμάσαι

Και τι που περνάνε οι ώρες;

Οι μνήμες δεν γνωρίζουν από χρόνο

Μόνο χάραξε καθαρά στον τοίχο

Ότι παρέμεινες καρτερικά εδώ

Πιστός σε μία ξεχασμένη υπόσχεση

Το επίγραμμα ενός ανέλπιστα ερωτευμένου