Poubelle

Poubelle Girl- Jean-Luc Rollier

Έρμαιο της μάνας θάλασσας

Γεννήθηκα γη  καμένη

Σπίρτο σε poubelle*

Γάτα που νιαουρίζει,

 ζητεί απεγνωσμένα σε βρωμερές σακούλες,

Σκισμένες συνήθειες αποσβολωμένες,

Αποβολή πολυσχιδών εγώ.

Κοιτώ το εμένα και λέω : Δεν είμαι εγώ!

Αήττητο μάτι που δεν χωρεί στο σώμα,

Το πνεύμα διασπάται στο απειροελάχιστο.

Δεν ανήκω  βιασμένα στον κόσμο,

Δεν ανήκω σε μένα.

Δεν βολεύομαι

 σ’αυτό το καλούπι

 που φτιάχτηκε 

για να σπάει.

Κοιτώ ακτές με φύκια 

που λες και κάποιος τα’φτυσε πάνω στα βράχια,

Λάδι που ανακατεύτηκε με το νερό

Παρελθόν μεικτό με παρόν,

Προσωδία που μέλλει να ξεχαστεί. 

Ελένη.Μ 

*Poubelle "σκουπιδοτενεκές"