Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Δεν έχει όνομα αυτό το τραγούδι


"Anthropology of Art"

Υπάρχει ένα πουλί που μέσα στη νύχτα κελαηδεί

Είναι αυτό που με μάχεται

Είναι η πύρινη φλόγα της καρδιάς μου που

Είναι έτοιμη σχεδόν να ξεσκιστεί από τα σωθικά μου

Είναι το Blue Bird του Bukowski

Που το ακούω θανάσιμα αιώνια στα αυτιά μου.

Είναι η ευτυχία που βρήκα

Είναι η ελπίδα που καταριέται το φόβο

Ο γλάρος που αντιστέκεται στον άνεμο

Καθώς το λεωφορείο του πόθου

Γκρεμίζει τα ψηλά τείχη 
που τόσο καιρό
 ήμουν βαθιά μέσα τους
 φυλακισμένη.

Την άκουσα τη φωνή,

Βρήκα τον προορισμό μου.

Και τώρα που έγραψα το ποίημα

Το κελάιδισμα σώπασε.

Αυτή η νύχτα

Είναι η νύχτα που το ταξίδι ξεκίνησε

Άνοιξα πανιά και τίποτα δεν ακούω πλέον

Παρά μονάχα την καρδιά μου 
που πάλεψε και 
κέρδισε τη μάχη.

Ελένη.Μ


0 Σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου