Άνοιξη σαν κατάνυξη

Claude Monet 

Ένα τριαντάφυλλο παραδέρνει στον κήπο μου

μαύρα τα φύλλα της γύρης του 

που αντιμάχονται το πρώτο αγέρι της Άνοιξης.

Η κατάνυξη μου θυμίζει την Άνοιξη,

όποτε λησμονώ τη μία

η άλλη με τραβά από το μανίκι,

με το χέρι μου της δείχνω το προσωπείο μου,

σε κάθε βλέμμα σκέτος πηλός. 

Είθε αυτή η τραγωδία της φύσης 

να είναι ένας αλλοπρόσαλλος πίνακας

του Monet. 

Καθώς βλέπω τον ήλιο να μπαίνει μέσα από τα πορτοπαράθυρα του σπιτιού μου

ανοίγω την πόρτα

βγαίνω έξω

και καίγομαι

καίγομαι

σε κάθε ακτίνα 

κι ύστερα γυρίζω στο δωμάτιό μου.

Νεκρά κρύα χέρια

νιώθω να αγγίζουν το κορμί μου.

Για πόσο ακόμα;

Τι κι αν. 

Αν και.

Τίποτα δεν. 

Ελένη.Μ