ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ
Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;
ΤΕΛΟΣ
Τώρα που βρήκα πια μιαν αγκαλιά,
καλύτερη κι απ' ό,τι λαχταρούσα,
τώρα που μου 'ρθαν όλα όπως τα 'θελα
κι αρχίζω να βολεύομαι μες στην κρυφή χαρά μου,
νιώθω πως κάτι μέσα μου σαπίζει.
Ντίνος Χριστιανόπουλος
3 Σχόλια :
Πω.. κάτι τέτοια διαβάζω τώρα που έχω εξεταστική και προσπαθώ να μαζέψω τα μυαλά μου από τα πατώματα!
Αμ' εγώ δεν έχω εξεταστική;
Όπως σου έχω ξαναπεί η περίοδος της εξεταστικής είναι η ιδανικότερη για οτιδήποτε άλλο πέραν του αντικειμενικού της σκοπού!
χαχα! Πλάκα πλάκα μήπως είναι μια χρονική περίοδος συνειδητοποίησης ότι πρέπει αυτά που σκεφτόμαστε εκείνη τη στιγμή να τα κάνουμε πριν; χμ...
Δημοσίευση σχολίου