Σύμπαν

Στο τρίξιμο 

μιας κόκκινης μουριάς
όταν όλοι

 οι κόκκοι του καρπού
θα έχουν εξιλεωθεί,

πέρα
στα μουράγια μιας σελήνης,
που ακόμη αγέννητη

εμφανίζεται στον ουρανό

πριν απλωθεί

 σαν νυχτερίδα

το σκοτάδι.
Και εσύ, 

με βλέμμα πλανώδες
καθώς αναπολείς 

τα χαμένα όνειρα
θα ονειρεύεσαι 

τον άλλο σου εαυτό

 που τα τσίνορά του

 σαν δυο παγετώνες
στα παγάκια
ενός ποτού

αγκυροβόλησαν 

στον καρπό μου.

Ελένη.Μ