Χωρίς

A smile to remember-Charles Bukowski

Χωρίς νερό δεν ζει η terra, γη χωρίς ψωμί. 

Χωρίς τηλεόραση δεν ζει το σαλόνι.

Χωρίς το πρώτο βλέμμα δεν θα είχαν γεννηθεί τα άστρα.

Οι γρύλοι έξω στην αστροφεγγιά χτυπάνε πιο έντονα

κι από το κουρδισμένο ρολόι πάνω στο τζάκι,

διαρκής υπενθύμιση μιας σκέψης που 

δεν θέλω να την ονομάσω.

Το φεγγάρι που με κοιτάει από ψηλά 

ίσως και να αδιαφορεί όταν το παρακολουθώ.

Χωρίς εσένα το τασάκι με τα αποτσίγαρα 

επαυξάνει τη χωρητικότητά του. 

Τα έπιπλα στο σαλόνι βούλιαξαν αργά σαν επιθανάτια ναυάγια,

άφησαν ένα κενό δίχως σώμα να τα καλύπτει,

το δικό σου σώμα.

Κι όλες οι φωτογραφίες έμειναν δίχως πρόσωπα,

το δικό σου πρόσωπο.

Χωρίς χαμόγελο,

μονάχα κλαυσίγελοι

που με περιπαίζουν.

Ελένη.Μ