![]() |
'Y se le quema la casa (Και του καίγεται το σπίτι)-Francisco Goya |
Νεκρά πρόσωπα-ανθοδέσμες
κάθονται στο σαλόνι μου και δεν με χαιρετούν καν.
Κουνάνε μονάχα παθητικά το κεφάλι τους
στην κατάφαση, στην άρνηση.
-"Πώς είστε κύριε; Τι θα λέγατε για λίγο πράσινο τσάι;"
-"Ναι", "Όχι".
Έτσι μετά από χρόνια
βαλσαμωμένη σαν κουφάρι
για το κάλυμμα του επίπλου
θα σας μιλώ κι εγώ.
*
Τέσσερις εποχές μέσα σε τέσσερις τοίχους,
ο πέμπτος είναι ουρανός από λάμπα φθορίου -φτηνή-
γεμάτος ατσάλι που δεν συστέλεται
μονάχα διαστέλεται σαν κάνω σκέψεις
πέρα από αυτόν, κάπου μακριά,
πέρα από αυτόν τον κόσμο,
τον τόσο μίζερο.
Ζητώ ουρανό μα βρίσκω μαύρα σύννεφα
που είναι πάντα έτοιμα
να κλάψουν
στην πρώτη απόπειρα
λιγοψυχίας.
Ελένη.Μ
0 Σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου