Το πιο φωτεινό άστρο

Harvest Moon [Το φεγγάρι της Συγκομιδής]- Elizabeth Fraser

Όταν τη νύχτα ξυπνώ κατακερματισμένος,

ακρωτηριασμένος από μένα,

ιδρωμένος χωρίς να ξέρω που να πάω

οι σκιές ζωντανεύουν απ'το ακρόνειρο

χορεύουν σε ρυθμούς σαλτιμπάγκους 

κι οι κουρτίνες γίνονται κόκκινο τανγκό

σε μια οινοποτεία που δεν έχει τελειωμό. 

Και ζητώ νερό να ξεδιψάσω,

κοιτώ ψηλά στον ουρανό χωρίς καμιά ηδονιστική καμπάνα να ακούγεται 

μονάχα ένα άστρο που λάμπει, το πιο φωτεινό 

και δίπλα του μια χλωμάδα,

ένας καπνός που η νικοτίνη του μαυρίζει το μέτωπό μου.

Κι είναι λες και είμαι λαβωμένος 

από καμιά δικιά σου αναπάντεχη ματιά,

ένα άγγιγμά σου στα ψηλαφιστά,

τα μάτια τα ψιχαλιστά. 

Ελένη.Μ